rozumiesz, jak głupio postąpiłaś, i że nigdy więcej tego nie zrobisz. - Już mi się w głowie od tego kręci. Flic, może chociaż przemycisz mi jakieś fajki? - Spróbuję. Ale musisz to dobrze zrozumieć. Wiesz, że z tego wyjdziesz, prawda? I naprawdę lepiej się poczujesz. - Może. Jeśli się go pozbędziemy... - Tu nie ma żadnego „może". - Taaa. 185 31. - Same cię poprosiły? Ethan (przyleciał do Londynu na pięć dni tuż przed świętem Dziękczynienia, żeby wziąć udział w konferencji księgowych dotyczącej, jak mgliście Matthew zrozumiał, różnic między europejskim a amerykańskim prawem podatkowym oraz metodami ściągania należności) wyglądał na zaskoczonego. - Najpierw Flic, potem Imo... co naprawdę mnie poruszyło - potwierdził Matthew. Siedzieli przy obiedzie we włoskiej restauracji w St John Wood, niedaleko hotelu Ethana. http://www.pokryciadachowe.edu.pl - Temu - Mick odwrócił się w połowie schodów - że wasz pieprzony ojczym... - Mick, cicho bądź! - przerwała mu Izabela. - ... dobierał się do Imogen! - Mick!!! - No co? Lepiej niech mała wie, bo może być następna! - I zniknął na górze. Matthew zrobiło się nagle tak niedobrze, że musiał się oprzeć o ścianę. - Matthew? - zaniepokoiła się Izabela. - Dobrze się czujesz? - Wspaniale! Po prostu wspaniale! - Trząsł się coraz bardziej. - Właśnie się dowiedziałem... - Urwał, bo słowa nie chciały mu przejść przez gardło.
się śmiał. To właśnie podobałoby się belle-mère — pomyślała Tempera — pieniąca się szampanem wesołość, którą ofiarowałby jej hrabia. Tymczasem będzie musiała się zadowolić solidnym angielskim daniem. Metafora ta rozbawiła ją trochę, lecz po chwili znów Sprawdź — Co się stało? Czy jest coś, o czym mi nie powiedziałaś? Lady Rothley wyglądała na zakłopotaną. Po chwili milczenia powiedziała: — Książę spodziewa się, że przyjadę z pokojówką. Tempera przez pewien czas stała nieruchomo, po czym osunęła się na krzesło. — Czy książę dokładnie tak powiedział? — Oczywiście! Wyraził się tak: „Pani i pani pokojówki na Dworcu Wiktoria o dziesiątej rano będzie oczekiwał pułkownik Anstruther”. — Czy to zarządca jego majątku? — spytała Tempera. — Tak. Uroczy mężczyzna. Kilka razy spotkaliśmy się w rezydencji Chevingham. To, naturalnie, prawdziwy