Lucy znów popatrzyła na nietoperza. – To okropna bezczelność, nie sądzisz? – Owszem – rzekł w zamyśleniu. – Ale trzeba też przyznać, że twój przyjaciel nie zdaje się na przypadek. – To znaczy, że planuje wszystko wcześniej i wie, kiedy wychodzę i kiedy wracam. – Pozwól, że sprawdzę dom. Najprawdopodobniej niczego nie znajdę, ale ty i ja będziemy spali lepiej, mając pewność, że nikt się nie chowa w szafie. To zajmie tylko kilka minut. – Pomogę ci. – Idź do kuchni i zrób sobie herbaty. – Madison może wrócić w każdej chwili. – Jeśli ją usłyszę, to wyjdę. Dzieci nie powinny się dowiedzieć, że jestem w Vermoncie. Lucy przesunęła ręką po mokrych włosach . – To wszystko jest obrzydliwe. – Wiem – odparł. Zgarnął nietoperza na rakietę, zajrzał pod łóżko, do szafy i wyszedł na korytarz. Lucy poszła za nim. – A co zrobisz, jeśli kogoś tu znajdziesz? Dasz mu po głowie rakietą? http://www.psychologpiaseczno.pl/media/ Lokaje energicznie pokiwali głowami, ale Victoria zaczęła się zastanawiać, czy bardziej boli ich utrata dawnego pracodawcy, czy pojawienie się nowego. - Tu jesteś! - dobiegł głos od drzwi. Po plecach Victorii przebiegł znajomy dreszczyk. - Dobry wieczór, Sinclairze. - Wyglądasz oszałamiająco - powiedział, zajmując miejsce po drugiej stronie długiego stołu. - Dziękuję. Skłonił głowę. - Zaszedłem po ciebie, ale widzę, że sama sobie poradziłaś. - Londyńskie rezydencje są do siebie podobne.
- Pokażę ci - przerwała mu i wyskoczyła z łóżka. Błyskawicznym ruchem chwycił ją za nadgarstek. - Victorio... - Mówię prawdę - oświadczyła. - Dowód znajduje się w salonie. Chodź ze mną, jeśli chcesz. Nie zamierzał spuścić jej teraz z oczu. Sięgnął po Sprawdź Madison była przerażona. – Mamo, skąd ten smarkacz zna takie słowa? One nie powinny się znajdować w słowniku dwunastolatka! J.T. prychnął lekceważąco. – Dorosła się znalazła! To niby skąd wiem o Abrahamie Lincolnie albo o Martinie Luterze Kingu? O prezydencie Kennedym i Juliuszu Cezarze? Madison obróciła się w jego stronę. – Juliusz Cezar? A co ty o nim wiesz? – Zadźgali go sztyletem. – Chyba zwariowałeś. – To ty zwariowałaś! Lucy mocniej pochwyciła kierownicę. Przed sobą miała kawałek