385 Ale to nie był ich syn, tylko jej. Serce matki nie pozwalało zapomnieć o tym nawet przez sekundę. Jej. Jeżeli odziedziczył coś po niej, to chyba tylko nos i zarys szczęki. Cała reszta przypominała Davida. Ciepła radość ogarnęła Millę, przynosząc spokój i ukojenie. Jej syn żyje, ma się dobrze, jest kochany Winbornowie nazwali go Zachary Tanner, po obu dziadkach. Mówili na niego Zack. Dla Milli pozostał Justinem; to imię powtarzała przez lata w gorączkowych modlitwach, to imię będzie nosić na zawsze w sercu i w pamięci. Musiała powiedzieć Davidowi. Przedtem nie chciała robić zamieszania, wolała zobaczyć na własne oczy i upewnić się, że to naprawdę Justin. Mogła się przecież mylić, dotrzeć do innego dziecka. Nawet po zobaczeniu wszystkich papierów, nawet mimo silnego wewnętrznego przekonania musiała zobaczyć, by ostatecznie uwierzyć. By pozwolić sobie na uwierzenie. To był Justin. I wyglądał zupełnie jak David. Milla upuściła lornetkę i ukryła twarz w dłoniach. Jej ciałem wstrząsnął gwałtowny szloch przerywany krótkim nerwowym http://www.psychoterapeuci-katolicy.pl udawały - Jasne - odparła Milla. - Jeśli nic mi nie wyskoczy Gdzie i kiedy? - Wpół do pierwszej „U Dolly". Kawiarenka „U Dolly" była modnym miejscem, szczególnie cenionym przez kobiety lubiące przekąsić coś lżejszego. Czasem zabłąkał się tam jakiś biznesmen mężczyzna, ale facetów zazwyczaj odrzucał fikuśny wystrój kafejki okupowanej głównie przez damskie towarzystwo. Kiedy Milla skończyła rozmawiać, do biura zajrzała Joann. - Nie wspominałam o nim nikomu - powiedziała konfidencjonalnie; nie musiała tłumaczyć, o kogo chodzi. - Dzwonił dziś z samego rana. Tak mi się zdaje, że to on. Aż mnie przeszły ciarki
teraz jest najlepszy moment, by ponownie złożyć jej wizytę. Zdziwiłby się, gdyby Lola nie miała przynajmniej kilkorga dzieci. Dorosłych, na pewno - ale możliwe, że jedno lub więcej z nich mieszkało jeszcze z matką, kiedy ta zajmowała się porwanymi dziećmi przynoszonymi przez Lorenzo i Pavona. Dzieciaki są wścibskie i słyszą praktycznie wszystko. A szczególnie to, co starsi Sprawdź drugiego szpitala, w którym pracowała Susanna i on sam. Powtórzył tę samą procedurę: okazało się, że i tu na parkingu nie ma jego samochodu, a w szpitalu nie leży Felicia DAngelo. Miał nadzieję, wielką nadzieję, że Susanna jednak czeka na niego w domu. Że to fałszywe wezwanie na pager i ta jej historyjka są częścią misternego planu mającego na celu skojarzenie ze sobą Milli i True Gallaghera. Mimo wszystko wciąż miał nadzieję. Ale dom był ciemny, w żadnym z okien nie paliło się światło. Zapłacił sowicie taksówkarzowi, potem powlókł się do drzwi frontowych i otworzył je. Mechanicznym ruchem wyłączył alarm i zapalił światła an43