- A czemu o to pytasz? - odparł Nikos pytaniem na pytanie. Jego mina świadczyła o tym, że całkiem niewłaściwie zrozumiał jej ciekawość. - Masz w samochodzie fotelik - wyjaśniła. Nie chciała, żeby wiedział, że to dla niej ważne. - Nie jestem żonaty i nie mam żadnych dzieci -powiedział, ani na chwilę nie spuszczając oka z Carrie. - Ale rozmowę o moim stanie cywilnym możemy dokończyć później. - Jeśli o mnie chodzi, to właśnie została zakończona - stwierdziła stanowczo Carrie. Nie chciała, żeby Nikos Kristallis zaczął sobie cokolwiek wyobrażać. Wprawdzie był nieziemsko przystojny, a pocałunek w gabinecie Darrena zrobił na niej ogromne wrażenie, ale to było przedtem, zanim się dowiedziała, kim jest ten człowiek i czego od niej chce. A przede wszystkim nie życzyła sobie, żeby ona sama zaczęła sobie za dużo wyobrażać. Nik tylko się uśmiechnął. Carrie ten jego uśmiech - domyślny, pewny siebie - doprowadzał niemal do http://www.tenfizjoterapeuta.com.pl/media/ na bazarach, a gdy ją było stać, w niektórych lepszych sklepach w Rottingdean i Brighton, nauczyły ją, jak wielki wpływ na ostateczny smak i konsystencję potrawy ma jakość składników. Później, kiedy stopniowo nabrała większej śmiałości i zaufania do własnej wyobraźni, zaczęła odchodzić od przepisów drukowanych w książkach i magazynach. W niedługim czasie wpadła w to z kretesem, chociaż była i druga strona medalu: im lepiej Lizzie gotowała, tym więcej namiętności Denis okazywał jej daniom, a mniej osobie. Seksualna strona ich związku rozwiała się na długo przed powrotem Lizzie
Tony spłukał największy brud i wycisnął na dłonie trochę mydła w płynie. - Ale i tak nas wykiwała. Zresztą sam jej poradziłem, żeby poszła spotkać się z koleżanką. - Jaką koleżanką? - Nie wiem. - Myśli Tony'ego krążyły już wokół Sprawdź Dzwoniłam nawet do tego Novak Investigations, to jest, jak nazwa wskazuje, agencja detektywistyczna. Odebrała jakaś kobieta i zaczęła mnie wypytywać, skąd się o nich dowiedziałam, czego chcę i tak dalej, więc odłożyłam słuchawkę. Nie powinnam chyba tego robić. - Nie rozumiem dlaczego, skoro nie miała pam ochoty na rozmowę. - Sama nie lubię, jak ktoś rzuca słuchawką, jak się źle połączy. Ja zwykle przepraszam za pomyłkę, zanim się rozłączę. - Czy ma pani pojęcie, po co Lynne mogła dzwonić do takiej agencji?