Dlaczego jego obojętność tak bardzo bolała Carrie? I tamto spojrzenie, kiedy mu powiedziała, że jest w ciąży. Bardzo szybko wyszedł z pokoju, ale nie dość szybko, żeby nie zauważyła jego przerażonej miny. Zaczęła się zastanawiać, co sprawiło, że poczuła się taka nieszczęśliwa. Nikos przyszedł na plażę, żeby pobawić się z Dannym, a to chyba dobrze o nim świadczy. Niestety, jej unikał jak ognia. Przychodził pobawić się z Dannym tylko wtedy, kiedy Carrie spała w swojej sypialni. Najwyraźniej nie mógł znieść jej towarzystwa. R S A ona tak bardzo chciała, żeby przyszedł tu do niej, powiedział coś miłego i może nawet się uśmiechnął. Przypomniała sobie tamtą cudowną noc, kiedy wrócił do domu po długiej nieobecności, kiedy kochali się aż do rana, a potem we trójkę zjedli śniadanie na balkonie i cale przedpołudnie spędzili nad zatoką. Byli wtedy szczęśliwi i uśmiechnięci, mieli nadzieję na lepszą wspólną przyszłość. http://www.weblustro.pl - Kilka lata temu go ścieli, bo wysechł, przegnił i groził upadkiem na spragnionych oraz zapchaniem krynicy. Przez pewien czas nad źródłem wznosił się pamiątkowy pień, lecz niektórzy niebłogosławieni pielgrzymi zaczęli pisać na nim sprośne słowa i do tego go wykarczowali. Ku mojemu, mmm, ogromnemu ubolewaniu. W czasie słonecznego żaru tak przyjemnie było posiedzieć na gałęziach, popić wody, poczytać, coś dodać... - A w Witiagskim zamku często bywasz? - niewinnie zainteresowała się Orsana. - Pary raz zaglądałem tam z przyjaciółmi, nic szczególnego. Dlaczego się śmiejecie? - zmieszał się wampir. - Tak, coś przypomniałyśmy sobie... Po kolei napiliśmy się i napełniliśmy manierki w niegłębokiej, utwardzonej przez kamienie jamie, od której wił się maleńki strumyczek. Woda okazała się chłodna, że aż paraliżowało szczękę. Również z lekka pachniała zgniłymi jajkami, lecz Rolar zapewniał, że należy potrzymać odkorkowane manierki kilka minut, i zapach odejdzie bez śladu. Postój zdecydowaliśmy urządzić w tym samym miejscu, na polance obok źródła, wśród łąki traw z kwitnącym zielem. Zainteresowana rozwinęłam mapę i zauważyłam, że źródło figuruje na niej jako “zdobywcza rozkosz” oraz, że obok niego jest osiedle pod nazwą Zdobycz padnięta. Widocznie tam dajn upił się. - Wy rozpalcie ognisko i przygotujcie obiad, a ja pójdę na obchód - zdecydował wampir. -- Dowiem się co i jak . Rolar odczepił od siodła torbę z prowiantem i rzucił Orsanie. - Tam jest chleb, ziemniaki i kilka śledzi, trzeba tylko je wyczyścić. Wolha, pójdziesz po chrust? - Nie ma sprawy. - A tobie nie będzie ciężko sęki ciągać? - z nagłą troską zainteresowała się najemnica. – Jeśli chcesz to ja pójdę do lasu, a ty zajmij się gotowaniem. - Głupstwo, my nie będziemy dzika piec. Dosyć będzie i jednego naręcza, które już i doniosę. Prócz tego, bardzo chciałam rozprostować nogi. Byłam za leniwa by zbierać chrust po gałązce i zawędrowałam dość daleko, zanim zobaczyłam przewróconą sosenkę, cienką, lecz długą i suchą. Ciągnąć trzeba było tyłem do przodu, chwyciwszy za konar obiema rękami i co chwila oglądając się przez ramię. Niby lekko, ale wredne drzewko uparcie czepiało się wszystkiego, co dotknęło pnia, gałęzi lub korzeni, nie pragnąc pomóc mi w przygotowaniu obiadu. Prostując plecy po trzeciej próbie ciągnięcia drzewa, ze zdziwieniem zobaczyłam, że ono zrobiło się mniejsze. Halucynacje? Rozdrażniona obróciłam się i upuściłam sosenkę prawie piszcząc - przede mną stał wysoki brodaty chłop w ciemnym ubraniu, z ogromną siekierą w rękach. Nieznajomy milcząco świdrował mnie spojrzeniem, a siekierę elokwentnie głaskał. - Dzień dobry - zacinając się, wymamrotałam. - Jakieś problemy?
zawieźć do domu. W zasadzie lubiła swoją pracę, ale po bezsennej nocy była taka zmęczona i zdenerwowana, że dzień wydawał jej się nieskończenie długi. Bezustannie sobie powtarzała, że Nikos nie może jej zabrać Danny'ego. No bo gdyby miał taki zamiar, Sprawdź razu nalał następny i usiadł. - Do której biblioteki chodziła pańska żona? - spytał Keenan. - Nie wiem. Chyba gdzieś blisko. - Tony spojrzał w stronę kuchni. - Jej mama będzie wiedziała. Inspektor zastanawiał się przez chwilę. - Czy był pan w domu, kiedy pańska żona wychodziła? - Nie, śpieszyłem się do pracy. - A jak się zachowywała, kiedy ją pan zostawił? - Normalnie. Nic jej nie było. - Pańska teściowa mówiła konstabl Dean, że musiał ją pan namawiać do tego spotkania.